mood sebelum: ~~ mrajok tahap gaban ngan mak~~
punye la trase ngan mak cuz x balas msj n angkat fon...klu angkat pn sempat bg Assalamualaikum je cuz katenye dok meeting....ngatkn kot la nk tepon blek pas meeting...upenye...~harapan dan kenangan je la~~ ala ala angan angan mak jenin :'(
beberapa hari perasaan rse ampeh jerk a.k.a zero mood -_-
upenye baru tau yg mak nk anknye tumpu study...lg2 dh nk cuti raye..mulenye mak kate sje je xnk balas (agk trase d situ)...sbbnye-->>klu slalu call n tanye kabo nnt x acited balek raye nnt...rndu nye kurang...n klu slalu telefon nnt balek dh xde modal nk bercerita kt mak dh cuz dlm fon dh cite abiz...n mak kate nnt kamu xnk spend mse ngan mak bercerite....so mak kate kte 2ggu cuti je nnt...kuikui...mcm2 la mak niew...lg best mak kate at last conversation "ank mak sentiase mak ingat x kire pn kt mane kamu brade..xkn la mak nk buang ank mak jaoh2...mak sentiase doakn kamu"....tbe2 malu lak mak kate cam 2...huhuhu...^_^
barulah trase terubat rndu d kolbu..ahakz...;)
mood selepas :~~rndu tahap gaban...gumbira bagaikan halilintar...segala bagai prasaan yg nilainya positif la senang cite...weee~~~
-duhai hati, sabarlah dikau dikala kerinduan yang terlampau, tidak berapa detik je lagi tinggal-
No comments:
Post a Comment